Blijk jij ook veerkrachtiger dan je dacht?
Wie je zult zijn, hoe je zal handelen in een noodsituatie kun je van te voren nooit écht weten. Nu je kunt terugkijken op de afgelopen periode: wat is je dan het meest aan je zelf opgevallen? Ik denk dat je hebt gemerkt dat je veerkrachtiger bent dan je denkt. Dat je niet bij de pakken nee ging zitten, maar dat er van alles begon te borrelen. Ik ben eigenlijk geen mensen tegen gekomen die volledig stilgevallen waren of in paniek. Het viel me juist op dat er zo veel creatieve ideeën en oplossingen ontstonden. Dat beperking juist ook vrijheid gaf.
Rust brengt ruimte voor nieuwe dingen
Rust brengt ruimte voor nieuwe dingen
Zelf merkte ik hoe heerlijk het was vanuit huis te werken. Online mijn leerlingen en coachees te begeleiden. Nu het ene wegviel ontstond er ruimte voor nieuwe dingen, online trainingen en workshops werden de nieuwe ingang. In ons huis zaten we alle drie in een eigen kamer achter de computer en ontmoetten elkaar bij het koffiezetapparaat en tijdens de lunch. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar het voelde als vakantie. De rust, de kalmte, het nergens naartoe hoeven.
We zitten ’s avonds nog steeds langer aan tafel, we voeren uitgebreide gesprekken, die écht ergens over gaan. We lijken eerlijker geworden; naar elkaar, meer onszelf. We lachen samen. En vieren alles wat er te vieren valt, maar dan in het klein. Het voelt heerlijk. Het voelt simpeler, dichtbij.
Ontspanning brengt groei
De ontspanning zie ik ook bij anderen. Het brengt groei. Ik zie het bij mijn leerlingen. Voor de meivakantie zag ik bij kinderen al de verandering op hun gezicht die je meestal na een zomervakantie ziet. Ze kijken anders, doen anders, zijn rijper en wijzer, kalmer ook.
Meer geleerd
Onze dochter zien we, in deze weken, volwassener worden. Ze zegt het zelf: “Ik heb in deze weken meer geleerd, dan in de vier jaren hiervoor”. Ze bruist van de ideeën en maakt plannen om haar vrienden te verrassen. Ze bakt wel vier soorten koekjes. Alles wordt zorgvuldig voorbereid en uitgevoerd; alles moet in fraaie zakjes en tasjes. Ze maakt een fotoreportage in de tuin om een fotokaart voor erbij te kunnen maken. Zo direct, gaan we de koekjes rondbrengen. Kleine 1,5 meter ontmoetingen bij de voordeur. Acties die nut en noodzaak hebben geven energie.
Groeien in eigen tempo
Straks, maandag, gaan de kinderen van de basisschool weer naar school. Er zijn kinderen die daar naar uit kijken, die blij zijn onder vrienden te zijn. Maar ook zijn er kinderen die het juist in deze thuisperiode heel fijn hebben gehad. Veilig. Met je eigen tempo, je eigen ritme. Die buikpijn krijgen van het idee weer samen in één klas te moeten zitten. Weer in het vaste ritme te moeten. De te lange uitleg te moeten volgen.
Door enthousiasme naar nieuwe mogelijkheden?
Ik hoop dat deze periode ook leerkrachten bewust heeft gemaakt van hun mogelijkheden. Dat zij ook geraakt zijn door hun eigen veerkracht en de mogelijkheden die zij vonden in een meer individuelere begeleiding van kinderen. Ik zag zoveel enthousiasme. Ik zag het vak van leerkracht zo levend worden. Ik hoop dat leerkrachten blijven aansluiten op wat kinderen nodig hebben. Juist ook die kinderen die iets anders nodig hebben. Zodat school ook voor hen een fijne uitdagende plek kan zijn.
Inspiratie
Ik heb hierover, uit verschillende hoeken, mooie stukken gelezen. Ik deel ze hieronder ter inspiratie. Wat zou het mooi zijn als deze crisis ook deze verandering zou brengen.
